- бұқа
- Бұқадан шықты. Қашып кетті, ұрықтанды. Біздің үйдің барлық сиыры да биыл осы б ұ қ а д а н ғана ш ы қ т ы (С. Мұқанов, Мөлдір., 199). Бұқа көзденді. Көзін сүзе қарады; көзін алартты. Амандық дейтін б ұ қ а к ө з д е н г е н, мыртық жігіт еді. Тілін шайнап сөйлейтін (Б. Майлин, Таңд., 339). Анадайдан бұларға б ұ қ а к ө з д е н і п қарап келе жатқан семізшелеу, қасқа бас еркек қатарына келіп іркіліңкіреді (К.Ахметбеков, Егіз қала, 227).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.